Opcja na akcje dla pracowników - ESO ZMNIEJSZAJĄ SIĘ Opcja na akcje dla pracowników - Pracownicy ESO zazwyczaj muszą poczekać na upłynięcie określonego okresu nabywania uprawnień, zanim będą mogli skorzystać z opcji i kupić akcje spółki, ponieważ idea opcji na akcje ma na celu dostosowanie zachęt między pracownikami i akcjonariuszami firmy. Akcjonariusze chcą zobaczyć wzrost cen akcji, więc nagradzanie pracowników, ponieważ cena akcji rośnie z czasem, gwarantuje, że wszyscy mają te same cele. Jak działa Umowa opcji opcyjnej Załóżmy, że menedżerowi przyznano opcje na akcje, a umowa opcji umożliwia menedżerowi nabycie 1000 akcji spółki po cenie wykonania, czyli cenie wykonania, równej 50 na akcję. 500 udziałów całkowitej kamizelki po dwóch latach, a pozostałe 500 akcji - po trzech latach. Przekazywanie oznacza, że pracownik nabywa prawo własności do opcji, a przekazanie uprawnień motywuje pracownika do pozostania w firmie, dopóki opcje nie zostaną nabyte. Przykłady realizacji opcji na akcje Stosując ten sam przykład, przyjmijmy, że cena akcji wzrośnie do 70 po dwóch latach, czyli powyżej ceny wykonania opcji na akcje. Menedżer może wykonywać zakupy, kupując 500 akcji, które są nabyte na 50, i sprzedając te akcje po cenie rynkowej równej 70. Transakcja generuje zysk w wysokości 20 na akcję lub łącznie 10 000 akcji. Firma utrzymuje doświadczonego menedżera przez dwa dodatkowe lata, a pracownik zyskuje na realizacji opcji na akcje. Jeśli zamiast tego cena akcji nie przekracza ceny realizacji, menedżer nie wykonuje opcji na akcje. Ponieważ pracownik posiada opcje na 500 akcji po dwóch latach, menedżer może być w stanie opuścić firmę i zachować opcje na akcje do czasu wygaśnięcia opcji. Taki układ daje menedżerowi możliwość czerpania zysków z podwyższenia cen akcji w dół drogi. Faktoring w wydatkach firmy ESO są często przyznawane bez wymaganego nakładu środków pieniężnych od pracownika. Jeśli cena wykonania wynosi 50 na akcję, a cena rynkowa wynosi 70, firma może po prostu zapłacić pracownikowi różnicę między dwiema cenami pomnożoną przez liczbę akcji opcji na akcje. Jeśli nabędzie 500 akcji, kwota wypłacona pracownikowi wynosi (20 X 500 udziałów) lub 10 000. Eliminuje to potrzebę zakupu akcji przez pracownika przed sprzedażą zapasów, a ta struktura sprawia, że opcje są bardziej wartościowe. ESO są wydatkiem dla pracodawcy, a koszt emisji opcji na akcje jest księgowany do rachunku zysków i strat firmy. OS: Rachunkowość opcji pracowniczych przez Davida Harpera Trafność powyżej wiarygodności Nie będziemy ponownie wracać do gorącej debaty, czy firmy powinny wydatkować na pracownika opcje na akcje. Powinniśmy jednak ustalić dwie rzeczy. Po pierwsze, eksperci z Rady Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB) chcieli zażądać opcji wydatkowania od początku lat dziewięćdziesiątych. Pomimo presji politycznej wydatkowanie stało się mniej lub bardziej nieuniknione, gdy Międzynarodowa Rada ds. Rachunkowości (IASB) wymagała tego ze względu na celowy nacisk na konwergencję między Stanami Zjednoczonymi a międzynarodowymi standardami rachunkowości. (Odpowiednie informacje na ten temat znajdują się w części Kontrowersje dotyczące wydawania opcji). Po drugie, wśród argumentów znajduje się uzasadniona debata dotycząca dwóch podstawowych cech informacji rachunkowych: trafności i wiarygodności. Sprawozdania finansowe wykazują standard istotności, gdy zawierają wszystkie istotne koszty poniesione przez firmę - i nikt nie zaprzecza, że opcje są kosztem. Zgłaszane koszty w sprawozdaniach finansowych osiągają poziom wiarygodności, gdy są mierzone w sposób bezstronny i dokładny. Te dwie cechy trafności i niezawodności często kolidują z zasadami rachunkowości. Na przykład nieruchomości są przenoszone według kosztu historycznego, ponieważ koszt historyczny jest bardziej wiarygodny (ale mniej istotny) niż wartość rynkowa - to znaczy, możemy mierzyć z wiarygodnością, ile wydaliśmy na zakup nieruchomości. Przeciwnicy wydawania priorytetów określają niezawodność, podkreślając, że kosztów opcji nie można zmierzyć z zachowaniem jednolitej dokładności. FASB chce nadać priorytet znaczeniu, uważając, że poprawne uchwycenie kosztów jest ważniejsze niż błędne pomijanie go w ogóle. Ujawnienie wymagane, ale nie do rozpoznania Na razie Od marca 2004 r. Obowiązująca reguła (FAS 123) wymaga ujawnienia, ale nie uznania. Oznacza to, że szacunki kosztów opcji należy ujawnić w przypisie, ale nie trzeba ich ujmować jako kosztu w rachunku zysków i strat, gdzie obniżałyby one raportowany zysk (zysk lub dochód netto). Oznacza to, że większość firm faktycznie zgłasza cztery zarobki na akcję (EPS) - chyba że dobrowolnie zdecyduje się rozpoznać opcje, jak setki już zrobiły: Na rachunku zysków i strat: 1. Podstawowy EPS 2. Rozwodniony EPS 1. Pro Forma Podstawowy EPS 2. Pro Forma Rozcieńczony EPS Rozcieńczony EPS Przechwytuje niektóre opcje - te, które są stare i w pieniądzach Kluczowym wyzwaniem w obliczaniu EPS jest potencjalne rozcieńczenie. W szczególności, co robimy z niewykorzystanymi opcjami, dawnymi opcjami przyznawanymi w poprzednich latach, które można łatwo przekształcić w akcje zwykłe w dowolnym momencie (Dotyczy to nie tylko opcji na akcje, ale także długów zamiennych i niektórych instrumentów pochodnych). EPS próbuje uchwycić to potencjalne rozcieńczenie za pomocą metody skarbu prezentowanej poniżej. Nasza hipotetyczna firma ma 100 000 zwykłych akcji, ale ma również 10 000 wybitnych opcji, które są w całości w pieniądzu. Oznacza to, że przyznano im 7 cenę wykonania, ale od tego czasu cena akcji wzrosła do 20: Podstawowy zysk na akcję (zwykły udział w zysku netto) jest prosty: 300 000 100 000 3 na akcję. Rozcieńczony EPS wykorzystuje metodę akcji własnych, aby odpowiedzieć na następujące pytanie: hipotetycznie, ile akcji zwykłych byłoby zaległych, gdyby wszystkie opcje pieniężne zostały wykonane dzisiaj. W omawianym przykładzie samo ćwiczenie zwiększyłoby liczbę akcji zwykłych o 10.000 akcji zwykłych. baza. Jednak symulowane ćwiczenie zapewniłoby spółce dodatkową gotówkę: wpływy z ćwiczeń w wysokości 7 na opcję, a także korzyści podatkowe. Ulga podatkowa to prawdziwa gotówka, ponieważ firma zmniejsza dochody podlegające opodatkowaniu poprzez zyski opcji - w tym przypadku 13 na opcję wykonano. Dlaczego, ponieważ IRS będzie pobierać podatki od posiadaczy opcji, którzy będą płacić zwykły podatek dochodowy z tego samego zysku. (Proszę zauważyć, że ulga podatkowa odnosi się do niekwalifikowanych opcji na akcje, tak zwane opcje na akcje motywacyjne (ang. Incentive stock options) mogą nie być odliczane od podatku dla firmy, ale mniej niż 20 z przyznanych opcji to ISO.) Zobaczmy, jak 100 000 zwykłych akcji stało się 103,900 rozwodnionych akcji w ramach metody akcji własnych, które, pamiętaj, opierają się na symulowanym ćwiczeniu. Zakładamy, że skorzystanie z 10.000 opcji na gotówkę samo w sobie doda 10 000 wspólnych akcji do bazy. Ale firma otrzymuje zwrot środków w wysokości 70 000 (7 opcji wykonania za opcję) i 52.000 podatku dochodowego (13 zysku x 40 stawek podatkowych 5,20 na opcję). Jest to solidny rabat w wysokości 12,20 w gotówce, według wariantu na całkowity rabat w wysokości 122 000. Aby dokończyć symulację, zakładamy, że wszystkie dodatkowe pieniądze są wykorzystywane do wykupienia akcji. Przy obecnej cenie 20 PLN za akcję, spółka kupuje ponownie 6 100 udziałów. Podsumowując, konwersja 10 000 opcji tworzy jedynie 3 900 dodatkowych udziałów netto (10 000 opcji przekształconych po odjęciu 6.100 akcji zkupionych). Oto aktualna formuła, w której (M) obecna cena rynkowa, (E) cena wykonania, (T) stawka podatku i (N) liczba wykonanych opcji: Pro Forma EPS przechwytuje nowe opcje przyznane w trakcie roku Dokonaliśmy przeglądu, jak rozcieńczony EPS rejestruje wpływ starych lub spieniężnych opcji przyznanych w poprzednich latach. Ale co zrobimy z opcjami przyznanymi w bieżącym roku podatkowym, które mają zerową wartość wewnętrzną (to znaczy przy założeniu, że cena wykonania jest równa cenie akcji), ale są one kosztowne, ponieważ mają wartość czasową. Odpowiedź brzmi: używamy modelu wyceny opcji do oszacowania kosztu utworzenia bezgotówkowego wydatku, który zmniejsza raportowany dochód netto. Podczas gdy metoda "skarbiec" zwiększa mianownik wskaźnika "EPS" poprzez dodawanie udziałów, pro forma wydatków zmniejsza licznik EPS. (Możesz zobaczyć, jak wydatki nie liczą się podwójnie, jak niektórzy sugerują: rozcieńczony EPS zawiera stare opcje grantu, podczas gdy pro forma expensing zawiera nowe granty.) Przeglądamy dwa wiodące modele, Blacka-Scholesa i dwumianowy, w następnych dwóch częściach tego serii, ale ich efektem jest zwykle generowanie szacunkowej wartości godziwej kosztów, która wynosi od 20 do 50 ceny akcji. Chociaż proponowana zasada rachunkowości wymagająca wydatkowania jest bardzo szczegółowa, nagłówek jest wartością godziwą w dniu przyznania. Oznacza to, że FASB chce wymagać od spółek szacowania wartości godziwej opcji w momencie przyznania oraz rejestrowania (rozpoznawania) tego kosztu w rachunku zysków i strat. Weźmy pod uwagę poniższą ilustrację z tym samym hipotetycznym przedsiębiorstwem, na które spojrzeliśmy powyżej: (1) Rozwodniony EPS bazuje na podzieleniu skorygowanego dochodu netto w wysokości 290 000 EUR na rozwodnioną bazę akcji o wartości 103,900 akcji. Jednak zgodnie z pro forma, rozwodniona baza akcji może być różna. Zobacz naszą uwagę techniczną poniżej, aby uzyskać więcej informacji. Po pierwsze, widzimy, że nadal mamy akcje zwykłe i akcje rozwodnione, gdzie akcje rozwodnione symulują korzystanie z wcześniej przyznanych opcji. Po drugie, założyliśmy, że w bieżącym roku przyznano 5000 opcji. Przyjmijmy, że nasz model szacuje, że są warte 40 z 20 kursów akcji lub 8 za opcję. Łączny koszt wynosi zatem 40 000. Po trzecie, ponieważ nasze opcje mają miejsce w kamieniu z klifu w ciągu czterech lat, amortyzujemy koszty w ciągu następnych czterech lat. Jest to zasada zgodności rozliczeń w działaniu: chodzi o to, że nasz pracownik będzie świadczył usługi w okresie nabywania uprawnień, więc koszt może zostać rozłożony w tym okresie. (Chociaż nie zilustrowaliśmy tego, firmy mogą zmniejszyć wydatki w oczekiwaniu na przepadki z powodu przerw w zatrudnieniu, na przykład firma może przewidzieć, że 20 przyznanych opcji zostanie utraconych i odpowiednio zmniejszyć wydatki.) Nasz obecny roczny wydatek na pokrycie kosztów wynosi 10 000, pierwsze 25 z 40 000 wydatków. Nasz skorygowany dochód netto wynosi 290 000 €. Dzielimy je na akcje zwykłe i akcje rozwodnione, aby wyprodukować drugi zestaw numerów EPS pro forma. Muszą one zostać ujawnione w przypisie i najprawdopodobniej będą wymagały uznania (w treści rachunku zysków i strat) za lata obrotowe, które rozpoczynają się po 15 grudnia 2004 r. Ostateczna nota techniczna dla odważnych Istnieje techniczna wartość, która zasługuje na wzmiankę: wykorzystaliśmy tę samą rozwodnioną bazę dla obu rozwodnionych wyliczeń EPS (podano rozwodniony EPS i pro-rozwodniony EPS). Z technicznego punktu widzenia, zgodnie z wymogami ESP z tytułu pro forma rozcieńczonego (pozycja iv w powyższym sprawozdaniu finansowym), podstawa udziałów jest dodatkowo powiększana o liczbę akcji, które można nabyć z niezamortyzowanym wydatkiem na rekompensatę (to znaczy, oprócz dochodów z działalności i korzyść podatkowa). W związku z tym w pierwszym roku, gdy tylko 10 000 z 40 000 wydanych opcji zostało naliczonych, pozostałe 30 000 hipotetycznie mogło odkupić dodatkowe 1500 akcji (30 000 20). To - w pierwszym roku - daje łączną liczbę rozwodnionych akcji wynoszącą 105.400, a rozwodnionego EPS 2,75. Ale w czwartym roku, wszystko inne było równe, powyższe 2,79 byłoby poprawne, ponieważ skończymy już wydawanie 40 000. Pamiętaj, że dotyczy to tylko EPS rozcieńczonego w wersji pro, w której wydatkujemy opcje w liczniku. Wnioski Opcje wydawania są jedynie próbą oszacowania kosztów opcji. Zwolennicy mają rację twierdząc, że opcje są kosztem, a policzenie czegoś jest lepsze niż nie liczenie niczego. Ale nie mogą twierdzić, że szacunki wydatków są dokładne. Rozważmy naszą firmę powyżej. Co by się stało, gdyby zapas zanurkował do 6 w przyszłym roku i tam pozostał? Wtedy opcje byłyby zupełnie bezwartościowe, a nasze szacunki wydatków okazałyby się znacznie zawyżone, podczas gdy nasz EPS byłby zaniżony. I odwrotnie, gdyby akcje okazały się lepsze od oczekiwań, nasze numery EPS byłyby zawyżone, ponieważ nasz koszt okazałby się zaniżony. INFORMACJA O NINIE 073102 Plany FASB dotyczące księgowania dla opcji na akcje dla pracowników Norwalk, CT, 31 lipca 2002 r. opcje na akcje zyskały na nowo uwagę w ostatnich miesiącach. W ciągu ostatnich kilku tygodni nastąpiły dwa ważne wydarzenia. Kilka dużych amerykańskich firm ogłosiło zamiar zmiany metody księgowania opcji na akcje dla pracowników na podejście, które ujmuje koszt w wartości godziwej opcji przyznanych w momencie osiągnięcia zarachowanych zysków. Rozumiemy, że wiele innych firm również rozważa przyjęcie tej metody. FASB pochwala te spółki, ponieważ uznanie kosztów wynagrodzeń związanych z wartością godziwą przyznanych opcji na akcje dla pracowników jest preferowanym podejściem w obecnych amerykańskich standardach rachunkowości (oświadczenie FASB nr 123, Rachunkowość wynagrodzeń w formie akcji). Jest to również leczenie zalecane przez coraz większą liczbę inwestorów i innych użytkowników sprawozdań finansowych. Kiedy FASB opracował FAS 123 w połowie lat 90., Rada zaproponowała, aby wymagać tego leczenia, ponieważ uważała, że jest to najlepszy sposób na zgłoszenie wpływu opcji na akcje dla pracowników w sprawozdaniu finansowym spółki. FASB zmodyfikował tę propozycję w obliczu silnego sprzeciwu ze strony wielu środowisk biznesowych i kongresowych, które bezpośrednio zagrażały istnieniu FASB jako niezależnego regulatora standardów. Tak więc, podczas gdy FAS 123 stanowi, że preferowanym podejściem jest uznawanie wartości godziwej przyznanych opcji na akcje dla pracowników, dopuszcza to dalsze stosowanie istniejących metod, wraz z ujawnieniem w przypisach do sprawozdania finansowego wpływu pro forma na zysk i dochody netto na akcję, tak jakby zastosowano preferowaną metodę ujmowania kosztów. Do tej pory tylko garstka firm wybrała preferowaną metodę. Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) zakończyła obrady w sprawie rozliczania płatności w formie akcji, w tym opcji na akcje dla pracowników, i ogłosiła plany wydania propozycji publicznej w czwartym kwartale 2002 r. Propozycja ta wymagałaby zastosowania przez firmy stosujące RMSR standardy umożliwiające rozpoznanie, począwszy od 2004 r., wartości godziwej opcji na akcje dla pracowników, przyznawanej jako koszt w momencie osiągnięcia zarachowanych zysków. Chociaż istnieją pewne istotne różnice między metodologią zawartą w propozycji RMSR a propozycjami zawartymi w FAS 123, podstawowym podejściem jest pomiar wartości samemdashfair dla opcji na akcje dla pracowników przyznany z rozpoznaniem wydatków w okresie nabywania opcji. FASB aktywnie działała z RMSR i innymi głównymi krajowymi organami ustanawiającymi standardy, aby doprowadzić do konwergencji standardów rachunkowości na głównych światowych rynkach kapitałowych. Rada uważnie monitoruje debaty RMSR dotyczące płatności w formie akcji i wzywa wszystkie zainteresowane strony do zgłaszania uwag RMSR w sprawie jej wniosku po jego publikacji w tym roku. Ponadto FASB planuje opublikować zaproszenie do komentarza podsumowujące wnioski IASBrsquos i wyjaśnić kluczowe różnice między jego przepisami a obecnymi standardami rachunkowości w Stanach Zjednoczonych. FASB rozważy następnie, czy powinna zaproponować jakiekolwiek zmiany w standardach USA dotyczących rozliczania rekompensat giełdowych. W międzyczasie, w odpowiedzi na prośby przedsiębiorstw, które rozważają zmianę na preferowaną metodę w ramach FAS 123, FASB planuje również rozważyć na swoim publicznym posiedzeniu w dniu 7 sierpnia, czy powinna podjąć się projektu w ograniczonym zakresie i przyspieszonym, odnoszącego się do przepisów przejściowych. w FAS 123. Zastosowany dosłownie istniejący przepis przejściowy w FAS 123 wymagałby od spółek, które zdecydowałyby się na zmianę na preferowaną metodę, prospektywnie na opcje na akcje przyznane po dacie zmiany. Ta zasada przejściowa była odpowiednia, gdy FAS 123 został wydany w 1995 r., Ponieważ w tamtym czasie przedsiębiorstwa nie miały dostępnych informacji dotyczących wyceny związanych z wcześniejszymi dotacjami na opcje na akcje dla pracowników. Jednak nie jest tak już w przypadku wymogów ujawniania, które obowiązują od 1995 r. W ramach FAS 123. O Radzie Standardów Rachunkowości Finansowej Od 1973 r. Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej jest wyznaczoną organizacją w sektorze prywatnym do ustanawiania standardów. rachunkowości finansowej i sprawozdawczości. Standardy te regulują przygotowanie sprawozdań finansowych i są oficjalnie uznane za wiarygodne przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd oraz Amerykański Instytut Biegłych Rewidentów. Takie standardy są niezbędne dla sprawnego funkcjonowania gospodarki, ponieważ inwestorzy, wierzyciele, audytorzy i inni opierają się na wiarygodnych, przejrzystych i porównywalnych informacjach finansowych. Aby uzyskać więcej informacji na temat FASB, odwiedź naszą stronę internetową na stronie fasb. org. Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej Służy inwestującemu społeczeństwu poprzez przejrzyste informacje wynikające z wysokiej jakości standardów sprawozdawczości finansowej opracowanych w niezależnym, otwartym i otwartym procesie prywatnym.
No comments:
Post a Comment